کد مطلب:21099 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

انسان بايد در چه مواقعي ياد خدا باشد؟

اصولاً به ياد خدا بودن وقت خاصي ندارد و ما در بسياري از روايات به ذكر علي كل حال يعني هميشه به ياد خدا بودن سفارش شده ايم. ياد خداسبب قوت قلب انسان مي شود مخصوصاً وقتي انسان در شرايط سختي قرار مي گيرد، ياد خدا كردن، روحيه انسان را قوي مي كند. در قرآن كريم مي خوانيم: يا ايها الذين آمنوا استعينوا بالصبر و الصلوة (1) يعني: اي مؤمنين از (صبر) و (نماز) ياري جوييد. شايد ياري جستن از نماز از آن جهت باشد كه نماز نوعي ياد خدا كردن است.

بايد دانست كه ياد خدا كردن و از خداوند ياري خواستن به معناي اين نيست كه انسان هيچ تلاش و كوششي براي رسيدن به خواسته هاي خود نكند. بلكه انسان بايد در ضمن تلاش عملي، به ياد خدا باشد و از او ياري جويد.

قرآن مي فرمايد: اي مؤمنين آنگاه كه با دشمن مواجه شديد پا بر جا باشيد و خدا را ياد كنيد (2) يعني در عين اينكه پايداري مي كنيد به ياد خدا هم باشيد. (3)

البته دعا كردن در يكسري مواقع خاص از فضيلت بيشتري برخوردار است مثلاً هنگام بارش باران، بعد از نمازها و شب جمعه از بقيه اوقات عادي بهتر است، ولي ياد خدا بودن مقيّد به زمان خاصّي نيست.











منابع و مآخذ:

1. سوره مباركه بقره/آيه 154

2. يا ايها الذين آمنوا اذا القيتم فئة فثبتوا و اذكرو الله

شهيد مطهري، آشنايي با قرآن، ج3، ص92